De kunst om mensen te ontmoeten en dan afscheid te moeten nemen

Een nieuw jaar is geëindigd, en hoewel het slechts het midden van het tweede jaar is voor mij, haal ik altijd herinneringen op aan het laatste semester als ik thuiskom. Voor diegene die net begonnen zijn aan hun studie in het Verenigd Koninkrijk, zal er een moment zijn waarop je je realiseert hoeveel je kunt veranderen in een paar weken dat je in het buitenland bent en op een ongewone plek, en voor mij is dit nog steeds een realiteit.

Het ontmoeten van nieuwe mensen is een van de factoren die naar mijn mening bijdragen om iemand constant te veranderen en in dit semester realiseerde ik me dat afscheid nemen een andere factor is. In staat zijn om mensen van over de hele wereld te ontmoeten, is een van de voordelen die studeren in het Verenigd Koninkrijk heeft en je zult snel genoeg merken dat je vrienden hebt in landen waarvan je niet eens wist dat ze bestonden. En dan, zonder het te beseffen, moet je afscheid nemen van hen, tot de mensen die je kleine pseudo-familie worden.

Ik geloof dat de meeste lezers op dit punt zich afvragen waarom ik het heb over afscheid als ik pas in mijn tweede jaar ben, en om te antwoorden ga ik zeggen, gelukkig of jammer genoeg, de meeste goede vrienden Ik heb mensen gehad die alleen voor 6-maanden in Leeds blijven omdat ze Engels studeren, een semester in het buitenland doen, enzovoort. Maar als ik afscheid neem, neem ik niet alleen deze vrienden op, maar ook degenen die ik ' Ik ontmoet en heb om een ​​of andere reden een andere weg in hun leven genomen, ondanks het feit dat ik in dezelfde stad woonde en ze op sociale media had.

Na het ervaren van een paar afscheidsdaden in de laatste drie semesters die ik in het Verenigd Koninkrijk heb bezocht, kan ik alleen maar zeggen dat elke persoon die ik in deze periode ontmoet een beetje van hun leven, hun liefde, heb achtergelaten hun lach, hun ervaringen en hun wijsheid in mij, en daarvoor heb ik me niet alleen gerealiseerd hoeveel ik heb geleerd, maar ook hoeveel ik nog moet leren over mensen, over de wereld en over mezelf.

Desalniettemin ben ik blij dat ik zoveel landen ter wereld heb waar ik naartoe kan gaan en er zeker van kan zijn dat er een bekend gezicht zal zijn om me te verwelkomen, en ik ben blij dat ik de gelegenheid heb gehad om herinneringen eraan toe te voegen, herinneringen Ik weet dat ik mijn hele leven bij me zal zijn (ook al heb ik de slechtste herinnering). En tot slot, voor de lezers, is de moraal van dit blogbericht: maak je geen zorgen over het afscheid van mensen waar je dichtbij bent gekomen, je zult ze altijd in je hebben en in alle stukken van jezelf die veranderd zijn , voor goed en slecht.

Maria Jose studeert momenteel Muziektechnologie BSc (Hons) aan de Leeds Beckett University. Ze volgde de NCUK IFY aan het St Peter's International College, Bogota, Colombia.